Geheel onverwacht is op vrijdag 20 december ons lid en oud-voorzitter Anthonie van Peursen overleden. Hij werd 73 jaar.
Anthonie was sinds 1975 lid van de NMV en op vele manieren actief binnen de vereniging. Niet alleen als trouw bezoeker van excursies en verenigingsdagen, maar ook in allerlei functies. Van 1990-1998 was hij vanuit de NMV coördinator van het Molluskencomité dat data verzamelde over de verspreiding van mollusken in Nederland. Toen het werk van het comité overging in het Atlasproject Nederlandse Mollusken bleef Anthonie nauw bij betrokken, en tot 2002 brachten hij en/of Rykel de Bruyne nog jaarlijks verslag uit aan de algemene ledenvergadering van de NMV over de voortgang van dit project. Ook maakte hij van 1997-2016, dus maar liefst 20 jaar lang, deel uit van de excursiecommissie van de NMV. Daarnaast was hij van 2003-2009 bestuurslid van de NMV en van 2016-2020 was hij voorzitter van de NMV en van Stichting STIBEMAN. Malacologisch-inhoudelijk lag de interesse van Anthonie vooral bij zoetwatermollusken, en hij bezat een grote collectie korfmossels (tweekleppige mollusken uit het geslacht Corbicula). Ook buiten de NMV was hij op allerlei manieren actief als ‘slakkenambassadeur’. Veel leden zullen hem gekend hebben en hij zal niet alleen vanwege zijn grote inzet maar ook als mens zeer gemist worden.
We wensen zijn kinderen, verdere familie en vrienden veel sterkte toe bij het verwerken van dit grote verlies.
Anthonie van Peursen in zijn rol als voorzitter van de NMV tijdens de ALV van 14 april 2019 (foto Rob Vink).
Goh ja, het overlijden van Anthonie is een groot verlies. Zijn hartelijkheid ken ik vanuit mijn eerste contacten met hem als coördinator Molluskencomité. Zorgvuldig in de omgang, makkelijk aanspreekbaar – dat zijn kwaliteiten die ik kon waarderen. Natuurlijk wordt hij niet vergeten, daarbij hoef ik bijvoorbeeld alleen al zijn werk aan Corbicula te memoreren. Dank Anthonie!
Dat is triest voor hem, familie, vrienden en voor alle schelpenliefhebbers! Ik kwam Anthonie weinig tegen, maar die keren dat we elkaar zagen was dat altijd vertrouwd en getuigde het over en weer van veel sympathie.
Zijn overlijden kwam als een schok. Ons eerste contact dateert van 1974, toen Anthonie, Bert en ik in Groningen woonden en samen schelpen bestelden uit Indonesië en Taiwan. Ik bewaar warme herinneringen aan Anthonie als een hartelijke, innemende en enthousiaste man. De NMV heeft in hem een belangrijk steunpunt verloren. Mijn medeleven gaat uit naar zijn kinderen, familie en mede-vrienden.